Από τον Σουάμι Σεβαράτνα
Πριν μερικά χρόνια, η λέξη «Κάρμα» δεν υπήρχε στο λεξιλόγιο των Ελλήνων. Μόνο οι μυημένοι τη χρησιμοποιούσαν. Σήμερα την ακούς παντού, ακόμα κι από άτομα που δεν έχουν καμιά σχέση με τη Γιόγκα. Αναρωτιέμαι αν γνωρίζουν τι σημαίνει αυτή η λέξη. Εκτιμώ ότι έχουν μια αρκετά θολή εικόνα. Κι εγώ τι είμαι εδώ βρε παιδιά;
Πάμε λοιπόν. Η λέξη «Κάρμα» αναφέρεται στο Νόμο της Αιτίας και του Αποτελέσματος. Σύμφωνα με αυτόν το Νόμο ό,τι σας συμβαίνει είναι απο-τέλεσμα κάποιας αιτίας. Μερικές φορές η αιτία είναι φανερή, όπως όταν σκοντάφτεις επειδή δεν πρόσεξες ότι το πεζοδρόμιο είχε μια προεξοχή, άλλες φορές όμως η αιτία είναι κρυμμένη, όπως όταν βρίσκεις το πρωί που ξυπνάς το αυτοκίνητό σου με σπασμένο φανάρι. Το ποιος το έσπασε δεν έχει τόση σημασία, αν και συνήθως εκεί θα πάει όλο το ψάξιμο. Να βρούμε τον ένοχο. Χωρίς να υποψιαστούμε ότι ο αληθινός δράστης είμαστε εμείς. Εδώ πολλοί κουνάνε μαντήλι, μη θέλοντας να ακούσουν άλλα τέτοια παλαβά.
Είναι σχεδόν μαγική εικόνα για τον μέσο επιφανειακό και υλιστή άνθρωπο. Ακούγεται ως η υπέρτατη αρλούμπα. Άκου «εγώ φταίω», που ο γείτονας μου έσπασε το φανάρι… Για σένα που δεν είσαι υλιστής, να ποια είναι μια καλή αρχή για να βρεις (αν βρεις) άκρη: Προσπάθησε να απαντήσεις στο εύλογο ερώτημα «Γιατί να μου συμβεί εμένα αυτό;» Δεν είναι καθόλου εύκολο, ακόμα και για έναν εξπέρ στα θέματα αυτά.
Η απάντηση είναι κρυμμένη, αλλά πού; Απάντηση: στο παρελθόν, το πρόσφατο ή το μακρυνό, ίσως στα βάθη του χρόνου, σε κάποια προηγούμενη ζωή σου. Δεν είναι εύκολο να βρείς άκρη, ειδικά αν είσαι τύπος που έχει την τάση να έχει πάντα δίκηο. Χρειάζεται αμείλικτη ειλικρίνεια που έχει να κάνει με το να παραδέχεσαι τα λάθη σου. Τί, δεν ξέρεις ότι ζούμε πολλές ζωές;
Εδώ είναι ανάγκη να πω ότι ο Νόμος του Κάρμα οδηγεί με απλή συλλογιστική στο πολύ σημαντικό συμπέρασμα ότι ζούμε πολλές ζωές, ή διατυπωμένο αλλιώς, έχουμε πολλές ενσαρκώσεις. Η μια ενσάρκωση οδηγεί στην άλλη με μια θαυμαστή νομοτέλεια που σε αφήνει έκθαμβο όταν την ανακαλύπτεις για πρώτη φορά. Και τι είναι αυτό που ενσαρκώνεται; Μα φυσικά εσείς! Δηλαδή η ψυχή σας, που είναι αυτό που πραγματικά είστε. Το σώμα είναι το όχημα. Ιερός ναός της ψυχής, δε λέω, αλλά όχημα. Σαν όχημα υπόκειται σε φθορές. Έχει αρχή και τέλος. Η ψυχή δεν έχει αρχή, άρα ούτε και τέλος.
Στην ερώτηση γιατί η αθάνατη ψυχή κάνει αυτό το ταξίδι, η μόνη απάντηση που μου κάνει είναι «για να συλλέξει εμπειρίες» που θα την οδηγήσουν τελικά στο να ανακαλύψει την αληθινή ουσία της. Βαρύ και δύσπεπτο υλικό για τον σύγχρονο Έλληνα που προτιμάει τα εύπεπτα. Ναι, έχω μια βαθειά πικρία γι αυτόν τον λαό, που κατοικεί σε μια γη στην οποία άνθισε πριν δυόμιση χιλιετηρίδες με εκπληκτικό τρόπο μια φιλοσοφία ανώτατης ποιότητας, και ο οποίος λαός νιώθει μια απίστευτη αποστροφή σε ο,τιδήποτε φιλοσοφικό. Δώστου χαβαλέ, καλαμπούρι, νταβαντούρι, χαζογλέντια, μπλα-μπλα στα τηλεοπτικά παράθυρα και πάρτου την ψυχή…
Υπάρχουν φιλοσοφίες πολλών ειδών. Προσωπικά αποστρέφομαι την ακαδημαική δυσνόητη φιλοσοφία που ουσιαστικά δεν σου προσφέρει τίποτα. Υπάρχει όμως και μια άλλη πραγματικά μεγαλειώδης, που εστιάζει στο πρακτικό όφελος που θα έχεις αν καταλάβεις κάποια πράγματα που σε αφορούν άμεσα. Σε αυτή την πρακτική φιλοσοφία εντάσσονται όλα όσα έχω να πω για το Κάρμα.
Που μας οδηγούν όλα αυτά;
(-συνέχεια προσεχώς)
Σουάμι Σεβαράτνα
Yogaspirit, Λαοδίκης 34, Τηλ.: 210 - 96 81 793
Πάμε λοιπόν. Η λέξη «Κάρμα» αναφέρεται στο Νόμο της Αιτίας και του Αποτελέσματος. Σύμφωνα με αυτόν το Νόμο ό,τι σας συμβαίνει είναι απο-τέλεσμα κάποιας αιτίας. Μερικές φορές η αιτία είναι φανερή, όπως όταν σκοντάφτεις επειδή δεν πρόσεξες ότι το πεζοδρόμιο είχε μια προεξοχή, άλλες φορές όμως η αιτία είναι κρυμμένη, όπως όταν βρίσκεις το πρωί που ξυπνάς το αυτοκίνητό σου με σπασμένο φανάρι. Το ποιος το έσπασε δεν έχει τόση σημασία, αν και συνήθως εκεί θα πάει όλο το ψάξιμο. Να βρούμε τον ένοχο. Χωρίς να υποψιαστούμε ότι ο αληθινός δράστης είμαστε εμείς. Εδώ πολλοί κουνάνε μαντήλι, μη θέλοντας να ακούσουν άλλα τέτοια παλαβά.
Είναι σχεδόν μαγική εικόνα για τον μέσο επιφανειακό και υλιστή άνθρωπο. Ακούγεται ως η υπέρτατη αρλούμπα. Άκου «εγώ φταίω», που ο γείτονας μου έσπασε το φανάρι… Για σένα που δεν είσαι υλιστής, να ποια είναι μια καλή αρχή για να βρεις (αν βρεις) άκρη: Προσπάθησε να απαντήσεις στο εύλογο ερώτημα «Γιατί να μου συμβεί εμένα αυτό;» Δεν είναι καθόλου εύκολο, ακόμα και για έναν εξπέρ στα θέματα αυτά.
Η απάντηση είναι κρυμμένη, αλλά πού; Απάντηση: στο παρελθόν, το πρόσφατο ή το μακρυνό, ίσως στα βάθη του χρόνου, σε κάποια προηγούμενη ζωή σου. Δεν είναι εύκολο να βρείς άκρη, ειδικά αν είσαι τύπος που έχει την τάση να έχει πάντα δίκηο. Χρειάζεται αμείλικτη ειλικρίνεια που έχει να κάνει με το να παραδέχεσαι τα λάθη σου. Τί, δεν ξέρεις ότι ζούμε πολλές ζωές;
Εδώ είναι ανάγκη να πω ότι ο Νόμος του Κάρμα οδηγεί με απλή συλλογιστική στο πολύ σημαντικό συμπέρασμα ότι ζούμε πολλές ζωές, ή διατυπωμένο αλλιώς, έχουμε πολλές ενσαρκώσεις. Η μια ενσάρκωση οδηγεί στην άλλη με μια θαυμαστή νομοτέλεια που σε αφήνει έκθαμβο όταν την ανακαλύπτεις για πρώτη φορά. Και τι είναι αυτό που ενσαρκώνεται; Μα φυσικά εσείς! Δηλαδή η ψυχή σας, που είναι αυτό που πραγματικά είστε. Το σώμα είναι το όχημα. Ιερός ναός της ψυχής, δε λέω, αλλά όχημα. Σαν όχημα υπόκειται σε φθορές. Έχει αρχή και τέλος. Η ψυχή δεν έχει αρχή, άρα ούτε και τέλος.
Στην ερώτηση γιατί η αθάνατη ψυχή κάνει αυτό το ταξίδι, η μόνη απάντηση που μου κάνει είναι «για να συλλέξει εμπειρίες» που θα την οδηγήσουν τελικά στο να ανακαλύψει την αληθινή ουσία της. Βαρύ και δύσπεπτο υλικό για τον σύγχρονο Έλληνα που προτιμάει τα εύπεπτα. Ναι, έχω μια βαθειά πικρία γι αυτόν τον λαό, που κατοικεί σε μια γη στην οποία άνθισε πριν δυόμιση χιλιετηρίδες με εκπληκτικό τρόπο μια φιλοσοφία ανώτατης ποιότητας, και ο οποίος λαός νιώθει μια απίστευτη αποστροφή σε ο,τιδήποτε φιλοσοφικό. Δώστου χαβαλέ, καλαμπούρι, νταβαντούρι, χαζογλέντια, μπλα-μπλα στα τηλεοπτικά παράθυρα και πάρτου την ψυχή…
Υπάρχουν φιλοσοφίες πολλών ειδών. Προσωπικά αποστρέφομαι την ακαδημαική δυσνόητη φιλοσοφία που ουσιαστικά δεν σου προσφέρει τίποτα. Υπάρχει όμως και μια άλλη πραγματικά μεγαλειώδης, που εστιάζει στο πρακτικό όφελος που θα έχεις αν καταλάβεις κάποια πράγματα που σε αφορούν άμεσα. Σε αυτή την πρακτική φιλοσοφία εντάσσονται όλα όσα έχω να πω για το Κάρμα.
Από πού προκύπτει ότι έχουμε πολλές ενσαρκώσεις;
Ας υποθέσουμε ότι κάποιος διαπράττει ένα έγκλημα (σημειωτέον ότι έγκλημα δεν είναι μόνο ο φόνος) και δεν γίνεται αντιληπτός από κανέναν. Έτσι, δεν διώκεται από την Δικαιοσύνη (την ανθρώπινη). Περνάνε τα χρόνια, το γεγονός έχει σχεδόν ξεχαστεί από όλους και κάποια στιγμή ο άνθρωπος που διέπραξε το έγκλημα πεθαίνει. Ποιά θα είναι η τύχη αυτής της ψυχής; Μήπως θα σαπίσει σε μια αιώνια κόλαση (για να βάλει μυαλό);
Αν δεν πιστεύετε στο Θεό δεν πειράζει, άλλωστε έτσι όπως σας σέρβιραν την ιδέα του Θεού ως Κριτή ή Τιμωρού, καλά κάνετε και δεν πιστεύετε σ’αυτόν. Δεν κάνετε καλά όμως που δεν αντικαταθιστάτε αυτή την λανθασμένη εικόνα με κάτι δικής σας έμπευσης και κατασκευής. Φτιάξτε έναν Θεό δικών σας προδια-γραφών. Αυτό έκανα κι εγώ. Μη σας καίγεται καρφί που η εκκλησία θα σκάσει από το κακό της μπροστά σ’ένα τέτοιο γεγονός.
Για μένα ο Θεός δεν είναι Κριτής, έτσι δεν χρειάζεται να τον φοβάμαι (εξ ου και ο όρος «θεο-φοβούμενος»). Ο Θεός σε αγαπάει περισσότερο από όσο φαντάζεσαι. Περισσότερο από όσο αγαπάς εσύ τον εαυτό σου. Εδώ σημειώστε ότι οι περισσότεροι άνθρωποι μισούν τον εαυτό τους ή εν πάσει περιπτώσει έχουν κακή σχέση μαζί του. Γι αυτό κι όλα τους πάνε στραβά.
Ο Θεός έχει κάποιες καθοριστικές ιδιότητες που είναι αδιαπραγμάτευτες. Έχουμε και λέμε: Ο Θεός είναι Αγάπη, Σοφία, Δύναμη, Δικαιοσύνη. Κάθε προσθήκη σ’αυτή τη λίστα είναι δεκτή. Εμένα μου φτάνουν αυτές οι 4 ιδιότητες για να βγάλω άκρη με τα λεγόμενα αναπάντητα ερωτήματα, όπως π.χ. «Τι φταίω εγώ που κάποιος μου έσπασε το φανάρι του αυτοκινήτου ενώ κοιμόμουν;» ή «Τί φταίει αυτό το παιδί που γεννήθηκε ανάπηρο;»
Να σας το πω; Ή μήπως να σας το αφήσω σαν άσκηση για το σπίτι; Να βρείτε και κάτι μόνοι σας. Μην τα περιμένετε όλα μασημένα κι έτοιμα. Ε, λοιπόν, θα σας το αφήσω για το σπίτι. Θα σας δώσω όμως την πυξίδα για να μην παιδευτείτε και πολύ και μου κουραστείτε. Να τι εννοώ: Ο Θεός, ως δημιουργός σας, θέλει για σας το καλύτερο, το οποίο δεν είναι απαραίτητα αυτό που εσείς θεωρείτε καλύτερο. Καλύτερο είναι αυτό που σας εξελίσσει, που σας κάνει καλύτερο άνθρωπο. Καθοριστικό ρόλο εδώ παίζουν οι ιδιότητες Αγάπη και Δικαιοσύνη. Η Αγάπη του Θεού είναι πολύ διαφορετική από εκείνη των ανθρώπων. Η ανθρώπινη αγάπη έχει πολύ εγώ μέσα στη σύνθεσή της. Περιλαμβάνει όλα τα γλυκά και αρεστά, όλα αυτά που χαϊδεύουν τ’αυτιά. Αν μεγαλώσετε ένα παιδί μόνο με γλύκες και κάνοντάς του όλα τα χατίρια, ξέρετε πολύ καλά ότι έτσι το καταστρέφετε. Βέβαια, επίσης το καταστρέφετε αν το ξυλοφορτώνετε από το πρωί ως το βράδυ.
Αν δεν πιστεύετε στο Θεό δεν πειράζει, άλλωστε έτσι όπως σας σέρβιραν την ιδέα του Θεού ως Κριτή ή Τιμωρού, καλά κάνετε και δεν πιστεύετε σ’αυτόν. Δεν κάνετε καλά όμως που δεν αντικαταθιστάτε αυτή την λανθασμένη εικόνα με κάτι δικής σας έμπευσης και κατασκευής. Φτιάξτε έναν Θεό δικών σας προδια-γραφών. Αυτό έκανα κι εγώ. Μη σας καίγεται καρφί που η εκκλησία θα σκάσει από το κακό της μπροστά σ’ένα τέτοιο γεγονός.
Για μένα ο Θεός δεν είναι Κριτής, έτσι δεν χρειάζεται να τον φοβάμαι (εξ ου και ο όρος «θεο-φοβούμενος»). Ο Θεός σε αγαπάει περισσότερο από όσο φαντάζεσαι. Περισσότερο από όσο αγαπάς εσύ τον εαυτό σου. Εδώ σημειώστε ότι οι περισσότεροι άνθρωποι μισούν τον εαυτό τους ή εν πάσει περιπτώσει έχουν κακή σχέση μαζί του. Γι αυτό κι όλα τους πάνε στραβά.
Ο Θεός έχει κάποιες καθοριστικές ιδιότητες που είναι αδιαπραγμάτευτες. Έχουμε και λέμε: Ο Θεός είναι Αγάπη, Σοφία, Δύναμη, Δικαιοσύνη. Κάθε προσθήκη σ’αυτή τη λίστα είναι δεκτή. Εμένα μου φτάνουν αυτές οι 4 ιδιότητες για να βγάλω άκρη με τα λεγόμενα αναπάντητα ερωτήματα, όπως π.χ. «Τι φταίω εγώ που κάποιος μου έσπασε το φανάρι του αυτοκινήτου ενώ κοιμόμουν;» ή «Τί φταίει αυτό το παιδί που γεννήθηκε ανάπηρο;»
Να σας το πω; Ή μήπως να σας το αφήσω σαν άσκηση για το σπίτι; Να βρείτε και κάτι μόνοι σας. Μην τα περιμένετε όλα μασημένα κι έτοιμα. Ε, λοιπόν, θα σας το αφήσω για το σπίτι. Θα σας δώσω όμως την πυξίδα για να μην παιδευτείτε και πολύ και μου κουραστείτε. Να τι εννοώ: Ο Θεός, ως δημιουργός σας, θέλει για σας το καλύτερο, το οποίο δεν είναι απαραίτητα αυτό που εσείς θεωρείτε καλύτερο. Καλύτερο είναι αυτό που σας εξελίσσει, που σας κάνει καλύτερο άνθρωπο. Καθοριστικό ρόλο εδώ παίζουν οι ιδιότητες Αγάπη και Δικαιοσύνη. Η Αγάπη του Θεού είναι πολύ διαφορετική από εκείνη των ανθρώπων. Η ανθρώπινη αγάπη έχει πολύ εγώ μέσα στη σύνθεσή της. Περιλαμβάνει όλα τα γλυκά και αρεστά, όλα αυτά που χαϊδεύουν τ’αυτιά. Αν μεγαλώσετε ένα παιδί μόνο με γλύκες και κάνοντάς του όλα τα χατίρια, ξέρετε πολύ καλά ότι έτσι το καταστρέφετε. Βέβαια, επίσης το καταστρέφετε αν το ξυλοφορτώνετε από το πρωί ως το βράδυ.
Που μας οδηγούν όλα αυτά;
(-συνέχεια προσεχώς)
Σουάμι Σεβαράτνα
Yogaspirit, Λαοδίκης 34, Τηλ.: 210 - 96 81 793
No comments:
Post a Comment