Η Μεγάλη Κωλοτούμπα

Από τον Χρίστο Χαραλαμπόπουλο (με πράσινα γράμματα τα σχόλια του Σουάμι Σεβαράτνα)

Όταν η οικονομική κρίση άρχισε να δείχνει το πρόσωπό της στην Ελλάδα, ήταν πολύ αργά (ποτέ δεν είναι αργά) για να την αντιμετωπίσουμε. Και γι αυτή την αργοπορία, της οποίας τις καταστροφικές συνέπειες βιώνουμε τώρα, είναι υπεύθυνες οι συμμορίες των ηλιθίων και ανίκανων (Συμμορίες όντως είναι, αλλά όχι ηλιθίων. Πρόκειται για κουτοπόνηρα ανδρείκελα ή μαριονέτες της Σκοτεινής Πλευράς που ξέρει να κρύβεται.) που εμείς – ή τουλάχιστον οι περισσότεροι από εμάς – επιλέγαμε ως κυβέρνηση την τελευταία 12ετία, τουλάχιστον. Κανείς, όμως, από αυτούς δεν έχει κατηγορηθεί και φυσικά δεν πρόκειται να τιμωρηθεί για τις ευθύνες που του αναλογούν (Ο καθένας θα λάβει αυτό που του αναλογεί, σύμφωνα με το Νόμο του Κάρμα). Ούτε κανείς από τους βασικούς υπεύθυνους της πολιτικής που ακολουθήθηκε τα τελευταία χρόνια υφίσταται τις συνέπειες (για την ώρα) του οικονομικού βανδαλισμού των μέτρων του μνημονίου και του μεσοπρόθεσμου, αν τελικά ψηφιστεί.


Βλέπετε, ακόμη και κάποιος που κομπάζει ως καθηγητής Οικονομικών του περίφημου LSE, μπορεί να αποδειχθεί περισσότερο ανίκανος (Επιμένω ότι δεν πρόκειται για ανικανότητα, αλλά για διατεταγμένη υπηρεσία εκ μέρους των Illuminati) και από κάποιον που δεν μπορεί να μοιράσει δύο γαϊδουριών άχυρα. Το μνημόνιο, μια μπαρούφα ολκής καταδικασμένη σε αποτυχία (Είναι πράγματι καταδικασμένη σε αποτυχία, αλλά για άλλους λόγους, που ο καλός μου αρθρογράφος μάλλον ούτε που φαντάζεται) που σχεδιάστηκε από κάτι άσχετους γιάπηδες με δευτεροκλασάτα πτυχία πρωτοκλασάτων πανεπιστημίων, ήταν το σωσίβιο που άρπαξε ο ΓΑΠ και πήδησε στη θάλασσα, παρασέρνοντας κι εμάς μαζί του (Εμένα πάντως όχι). Ανίκανος ών, δεν ήξερε πώς λειτουργούν τα μέτρα και η διαδικασία διάσωσης σε ένα πλοίο που ως καπετάνιος το κάρφωσε στο παγόβουνο (Είναι αφέλεια αγαπητέ Χρίστο να πιστεύεις ότι καπετάνιος στο καράβι που λέγεται Ελλάδα είναι ο Γιωργάκης. Ο πραγματικός καπετάνιος είναι αρκετά έξυπνος ώστε να κρύβεται).


Βέβαια, δεν μπορείς να κυβερνήσεις κρουαζερόπλοιο όταν το πιο μεγάλο που έχεις κουμαντάρει στη θάλασσα (Βρε μανία με τον Γιωργάκη! Είπαμε δεν κουμαντάρει αυτός) είναι ένα κανό, στην παραλία του Σχοινιά. Ας όψονται όμως η φιλοδοξία του καπετάν άσχετου (Για το «φιλόδοξος» συμφωνώ, αλλιώς γιατί να δεχτεί μια θέση που ισοδυναμεί με ηλεκτρική καρέκλα), τα συμφέροντα εκείνων που του φιλοτέχνησαν προφίλ θαλασσόλυκου και η ευπιστία όσων των ψήφισαν (Συμφωνώ και για την «ευπιστία» της μάζας των προβάτων, που ακόμη και σήμερα 4 στους 10 θα ψήφιζαν ένα από τα δύο μεγάλα κόμματα). Τώρα πια, η κατάσταση έχει σοβαρέψει τόσο πολύ που η βλακεία και η ανικανότητα δεν μπορούν να κρυφτούν (Δεν πρόκειται για βλακεία, αλλά για τις τελευταίες απέλπιδες προσπάθειες της Σκοτεινής Πλευράς να κρατηθεί στην εξουσία. Τους συμφέρει να δείτε τις διορισμένες κυβερνήσεις τους ως ανίκανες για να πάει σε αυτές η οργή σας.) και η οργή όσων πλήττονται μοιάζει δικαιολογημένη (Η οργή, αν και αναμενόμενη, ποτέ δεν είναι η καλύτερη επιλογή, καθώς αποτελεί αντίδραση κι όχι δράση. Μην τα μπερδεύουμε αυτά τα δύο). Μια οργή που μπορεί να γίνει επικίνδυνη και γι αυτόν ακριβώς τον λόγο όλα τα Media που υπερασπίστηκαν την αναγκαιότητα του Μνημονίου τώρα κάνουν τη μεγάλη κωλοτούμπα (Σημειωτέον ότι και τα Media ελέγχονται από τους Σκοτεινούς, όπως και πολλά άλλα όπως το νομισματικό και τραπεζικό σύστημα κλπ).


Σύμφωνα με τις συχνότατες (σχεδόν καθημερινές) ειδήσεις που παίρνουμε από τη Γαλαξιακή Ομοσπονδία του Φωτός, σύντομα η ανθρωπότητα θα βρεθεί μπροστά σε κοσμοϊστορικές αλλαγές που ανάμεσα στα άλλα περιλαμβάνουν (βλ. NESARA):

• Ιστορικής σημασίας Αποκαλύψεις (Disclosure) για την αληθινή Ιστορία της ανθρωπότητας, για όλα αυτά που παίζονταν πίσω από τις πλάτες του αφελούς και ανυποψίαστου πλήθους.
• Εξάλειψη των χρεών απ’όλες τις χώρες.
• Εξάλειψη όλων των προσωπικών χρεών από δάνεια και πιστωτικές κάρτες.
• Επιστροφή όλων των στρατών στις χώρες τους.
• Κατάργηση της φορολογίας εισοδήματος. Θα υπάρχει μόνο η έμμεση φορολογία από την οποία θα εξαιρούνται τρόφιμα, φάρμακα και μεταχειρισμένα είδη.
• Θα ισχύει νέο «σκληρό» νόμισμα που θα έχει αντιστοιχία σε πολύτιμα μέταλλα. Θα καταργηθεί το προηγούμενο νομισματικό (αέρας κοπανιστός) σύστημα.
• Θα γίνει δίκαιη κατανομή του παγκόσμιου πλούτου, έτσι ώστε θα πάψει η αγωνία για το αύριο και την επιβίωση. Ο καθένας θα έχει τους πόρους που χρειάζεται. Δεν θα υπάρχουν φτωχοί, ούτε μεγιστάνες του πλούτου με μυστικούς λογαριασμούς στις τράπεζες της Ελβετίας.
• Θα μπορείτε να δείτε στο διαδίκτυο πλήρη κατάλογο όλων όσων έχουν κλέψει δημόσιο χρήμα με το ακριβές ποσό που εκλάπη. Όχι μόνο για τα τελευταία χρόνια, αλλά από τότε που υπάρχει Ελληνικό Κράτος!
• Αυτό που ζείτε σήμερα με τη Μαφία του Ποδοσφαίρου είναι απλώς ένα ορεκτικό. Το κυρίως γεύμα λίαν προσεχώς (πιθανότατα στο δεύτερο μισό του έτους που διανύουμε).
• Θα χαμογελάσει κάθε πικραμένος.
• Καμία σχέση με το αποτυχημένο πείραμα του Κομμουνισμού, όπου ο Τσάρος απλώς αντικαταστάθηκε από την απεχθέστερη Νομενκλατούρα και τον Στάλιν.
• Καμία σχέση με την Γαλλική Επανάσταση και τις γκιλοτίνες.
• Θα κυριαρχεί το Φως, η Αγάπη και η Αλληλεγγύη, και όποιοι δεν εμπνέονται από αυτό το μοντέλο επίγειου παραδείσου, θα χρειαστεί να μετακομίσουν σε άλλο μέρος (πλανήτη) με συνθήκες παρόμοιες με της Γης.

Σύμφωνα με μια εκδοχή, ο σκληρός πυρήνας των αμετανόητων της Σκοτεινής Πλευράς θα βρεθεί σε συνθήκες …Λίθινης Εποχής, ενώ κάποιοι από αυτούς μπορεί να χρειαστεί ακόμη και να ξεγίνουν ως ψυχές (αδυνατώ να το συλλάβω).


Σουάμι Σεβαράτνα
Τηλ.: 210 - 96 81 793

Η Εξάλειψη του Φόβου

Από τον Σουάμι Σεβαράτνα

Ο φόβος σύμφωνα με όλους τους σοφούς των αιώνων είναι το κύριο αρνητικό συναίσθημα. Αυτό είναι που κυρίως είναι ανάγκη να εξαλειφθεί αν θέλετε να δείτε «άσπρη μέρα». Υπάρχουν μερικοί (ονόματα δεν λέω) που ισχυρίζονται ότι υπάρχει μια κατηγορία φόβων που είναι «καλοί» καθώς δρουν ως προστασία. Δηλαδή, ο φόβος μη σε πατήσει αυτοκίνητο σε προστατεύει από το να σε πατήσει.

Σύμφωνα με το Νόμο της Έλξης, αν συστηματικά φοβάσαι κάτι, αυτό καταλήγει αυτό-επαληθευόμενη προφητεία. Ο φόβος επαληθεύεται έχοντας μαζέψει αρκετή ενέργεια στη διαδρομή. Για να προστατευθείτε από τα αυτοκίνητα δεν χρειάζεται να φοβάστε τα αυτοκίνητα, αλλά να κάνετε συνειδητή επιλογή ότι θέλετε να ζήσετε. Επειδή έχω επιλέξει τη ζωή, προσέχω όταν οδηγώ, ή όταν ως πεζός περνάω στο απέναντι πεζοδρόμιο. Για να προσέχω, δεν είναι απαραίτητος ο φόβος. Έτσι, διαγράψτε τους λεγόμενους «προστευτικούς» φόβους. Δεν σας χρειάζονται. Ο φόβος είναι πάντα ένα συναίσθημα αρνητικό, με αρνητικό πρόσημο. Δεν γίνεται από κάτι αρνητικό να έχουμε θετικό αποτέλεσμα. Επαναλαμβάνω, άλλο φοβάμαι, άλλο προσέχω. Η προσοχή απαιτεί επαγρύπνηση, παρατηρητικότητα, συγκέντρωση. Στη συνταγή αυτή δεν έχει θέση ο φόβος.

Ο φόβος του θανάτου
Τι γίνεται τώρα με τους κλασσικούς φόβους; Ας δούμε ποιος είναι ο σημαντικότερος όλων. Παρόλο που έχω ακούσει κατά καιρούς άτομα να διαφωνούν με αυτό, σύμφωνα με όλα τα δεδομένα, ο κυριότερος φόβος, αυτός που είναι στη ρίζα όλων των άλλων, είναι ο φόβος του θανάτου. Υπάρχουν άτομα που θα σας πουν «Εγώ τον θάνατο δεν τον φοβάμαι. Εγώ φοβάμαι μη σακατευτώ από κάποιο ατύχημα, ή μην πέσω σε καμιά ανίατη ασθένεια». Δεκτό.

Εκτιμώ ότι πίσω από ένα τέτοιο φόβο βρίσκεται ο αρχετυπικός φόβος που λέει, «Φοβάμαι όλα εκείνα που αν γίνουν θα με εμποδίσουν να χαρώ τη ζωή». Ο σακάτης, ο βαρειά ασθενής είναι δυστυχείς γιατί δεν μπορούν λόγω της κατάστασής τους να χαρούν τη ζωή όπως οι υπόλοιποι ή επειδή γίνονται βάρος στους δικούς τους. Έτσι δεν είναι;

Πώς εξαλείφεται λοιπόν ο φόβος του θανάτου; Ο μέσος άνθρωπος που έχει απέχθεια για τα πνευματικά ζητήματα δεν έχει καμιά ελπίδα ν’απαλλαγεί από αυτόν τον φόβο. Λυπάμαι που το λέω, αλλά έτσι είναι. Οι επιλογές μας στη ζωή έχουν συγκεκριμένα αποτελέσματα. Όταν επιλέγω να αδιαφορήσω για το ποιος είμαι, τι είναι η ζωή και το νόημά της κλπ, ο φόβος θα μείνει ανέγγιχτος.

Ας πάμε στον πυρήνα αυτού του φόβου. Τι είναι ο θάνατος; Το φυσικό σώμα φτάνει σ’έναν τερματισμό. Για μερικούς είναι αγωνιώδης και για άλλους ήσυχος. Μερικά άτομα ταλαιπωρούνται σε απαίσια νοσοκομεία (τι χώροι, Θεέ μου!) για καιρό, καταξοδεύοντας περιουσίες ολόκληρες χωρίς ΚΑΝΕΝΑ ουσιαστικό αποτέλεσμα, κι άλλοι πεθαίνουν ήσυχα στον ύπνο τους χωρίς να ταλαιπωρηθούν, τόσο οι ίδιοι όσο και οι δικοί τους. Τι μεγάλη διαφορά! Είναι σημαντικό να αναρωτηθείτε γιατί οι άνθρωποι πεθαίνουν με τόσο διαφορετικούς τρόπους.

Μυστήριες οι βουλές του Κυρίου
Πίσω στο θέμα μας. Ας υποθέσουμε ότι δεν είστε ένα αδιάφορο για τα πνευματικά άτομο και σας ενδιαφέρει να ξεμπερδέψετε μ’αυτόν τον φόβο. Με μικρή σχετικά θητεία στα πνευματικά, είτε το μονοπάτι σας είναι η Γιόγκα είτε κάποιο άλλο, θα βρείτε μπροστά σας το Νόμο του Κάρμα, μέσω του οποίου θ’αρχίσετε να βρίσκετε απαντήσεις σ’ένα σωρό ερωτήματα που αλλιώς είναι αναπάντητα. Ρωτήστε έναν ιερέα «Γιατί ένα παιδί γεννιέται ανάπηρο ή αυτιστικό ή μογγολάκι; Γιατί ο Θεός το επιτρέπει;» Η απάντηση που θα πάρετε είναι του τύπου «μυστήριες οι βουλές του Κυρίου». Σας «φώτισε»…! Όπως και οι πολιτικοί, οι εκπρόσωποι της εκκλησίας έχουν γίνει εξπέρ μέσα από τριβές αιώνων, στο να ξεγλιστράνε από δύσκολες ερωτήσεις δίνοντας απαντήσεις που δεν είναι απαντήσεις.

Επιτρέψτε μου να βροντοφωνάξω: ΟΙ ΒΟΥΛΕΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΥΣΤΗΡΙΕΣ. Αυτή είναι μια θέση απόλυτα ανατρεπτική, απόλυτα εναρμονισμένη όμως με τις μόνες αποδεκτές ιδιότητες του Θεού, όπως είναι η αγάπη, η σοφία, η δύναμη, η δικαιοσύνη. Πώς μπορεί ένας Θεός που είναι η Απόλυτη Αγάπη και Δικαιοσύνη, να επιλέξει να βασανίσει ένα πλάσμα του μ’έναν τέτοιο ακραίο τρόπο, όπως είναι η δια βίου αναπηρία; Αν κάποιος μου αποδείκνυε, ότι ο Θεός από ένα βίτσιο ή έναν παροξυσμό σαδισμού έκανε κάτι τέτοιο, με την ηλίθια δικαιολογία ότι το έκανε για να δοκιμάσει την συγκεκριμένη ψυχή, όχι μόνο θα έπαυα να τον πιστεύω, αλλά θα του είχα κηρύξει τον πόλεμο. Δεν θα είχα καμιά διάθεση να τον λατρεύω ως πρόβατο αδιαφορώντας για τον εγκληματικό τρόπο που ενεργεί σύμφωνα με τα εκάστοτε κέφια του.

Σε μια τέτοια περίπτωση θα πρέπει να δεχτούμε ότι ο Θεός δημουργεί πλάσματα για να απολαμβάνει μετά σαδιστικά τον βασανισμό τους. Τι είδους Θεός είναι αυτός; Καλώ λοιπόν όλους τους καλοπροαίρετους Χριστιανούς να πιέσουν τους ιερείς τους για πιο καλές απαντήσεις. Να τους στριμώξουν.

Ο ρόλος του ιερέα έχει αλλοιωθεί
Πριν πολλά χρόνια όταν ο ρόλος του ιερέα δεν είχε αλλοιωθεί, ο ιερέας ήταν ένα ζωντανό κανάλι μεταξύ Θεού και ανθρώπων. Έτσι, οι υπηρεσίες του ήταν όντως πολύτιμες. Όταν αυτό για ιστορικούς λόγους χάθηκε, ο ιερέας μεταβλήθηκε σ’έναν θλιβερό παπαγάλο που διαβάζει ή ψάλλει τα ευαγγέλια (που έχουν παραχαραχτεί) λες κι εμείς δεν ξέρουμε να διαβάζουμε. Και μάλιστα σε γλώσσα αρχαίζουσα. Επαναλαμβάνω, στριμώξτε τους και μη δέχεστε απαντήσεις που αν μη τι άλλο κάνουν τον Θεό να εκπίπτει στα μάτια σας ως παράξενος (στην καλύτερη περίπτωση) ή ως σαδιστής.

Η Αγάπη του Θεού είναι ασύλληπτη
Ο Θεός υπάρχει και δεν είναι ούτε παράξενος ούτε σαδιστής. Θέλει για μας το καλύτερο. Η αγάπη του για μας είναι ασύλληπτη. Μόνο που αυτό το καλύτερο συχνά δεν είναι καθόλου ελκυστικό για το εγώ μας. Εμείς οι άνθρωποι σχεδόν πάντα κρίνουμε εξ ιδίων. Επειδή η δική μας αγάπη είναι σε μεγάλο βαθμό εγωκεντρική, αυτό ακριβώς προβάλλουμε προς όλες τις κατευθύνσεις, ακόμα και στην εικόνα που έχουμε για το Θεό. Δυσκολεύομαστε πολύ να δεχτούμε ότι υπάρχει Αγάπη Χωρίς Όρους, επειδή η δική μας αγάπη είναι με όρους. Ακόμη και η αγάπη της μητέρας για το παιδί της.

Σ’αυτόν τον κυρίαρχο φόβο του θανάτου υπάρχουν ως συστατικά στοιχεία:

• ·         Ο φόβος του άγνωστου (για όλους)
• ·         Ο φόβος της Κόλασης (για τους θρησκόληπτους)
• ·         Ο φόβος της ανυπαρξίας (για τους άθεους)

Δεν έχω τη δυνατότητα να κουνήσω ένα μαγικό ραβδάκι και να εξαλείψω το φόβο από τις καρδιές των ανθρώπων, ούτε θα είχε νόημα κάτι τέτοιο ακόμα κι αν μπορούσα. Αν είναι κάτι να αλλάξει στη ζωή των ανθρώπων πρέπει να είναι επιλογή τους. Μπορώ όμως να σας πω (μια κι επισκεφθήκατε το site μου) ότι Κόλαση δεν υπάρχει, γιατί αν υπάρχει ακυρώνει ό,τι ωραίο έχουμε προσδώσει στην εικόνα του Θεού. Σ’αυτό είμαι απόλυτος.

Στο Πυρ το Εξώτερον
Η Κόλαση είναι ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ κατασκεύασμα, που απεικονίζει τον χαρακτήρα εκείνων που την σκαρφίστηκαν για να ελέγχουν τις μάζες. Ήταν το σουξέ της εκκλησίας στον Μεσαίωνα. Μιλούσαν συνέχεια γι αυτό. Έφτιαξαν και τη γοητευτική Ιερή Εξέταση με τα βασανιστήριά της κι «έδεσε το γλυκό». Τι φρίκη! Βούτηξαν τους ανθρώπους σ’έναν απίστευτης έκτασης και μεγέθους φόβο. Και οι άνθρωποι ως τέλεια θύματα έφαγαν το δόλωμα μαζί με το αγκίστρι! Το πίστεψαν.

Άκου «στο πυρ το εξώτερον στον αιώνα τον άπαντα»!!! Δεν είμαστε καλά. Ακόμα κι αν η ψυχή μετανοιώσει, ενώ είναι μέσα στα καζάνια με τις πίσσες, θα τον αφήσει εκεί ο Θεός; Δεν θα τον μετακομίσει σε κάτι καλύτερο ως μετα-νοημένο; Αν έχετε ακούσει για το ενδεχόμενο μιας τέτοιας μετακόμισης, γιατί εγώ δεν έχω ακούσει, παρακαλώ πληροφορήστε με.

Αυτό που ζείτε εδώ είναι υπεραρκετό ως κόλαση, δεν χρειάζεται συμπλήρωμα. Έδώ δεν είμαι απόλυτος. Δηλαδή, δεν θα απέκλεια κάποιο είδος συμπλη-ρώματος στο μεσοδιάστημα μεταξύ θανάτου κι επαναγέννησης. Άντε να υποχρεωθεί η ψυχή να δει κάποια ενοχλητικά κι ενοχοποιητικά «βίντεο» από αυτά που έκανε όσο ζούσε. Που θα αποτελέσουν πολύτιμο υλικό για να μπουν τα πλάνα της επόμενης ενσάρκωσης. Κάτι που απέχει παρασάγγες από τα καζάνια με τις πίσσες.

Ο θάνατος είναι κάτι σαν τον ύπνο
Ο θάνατος, εν κατακλείδι, είναι ένα μεταβατικό διάστημα ανάμεσα σε δυο ενσαρκώσεις, απόλυτα απαραίτητο (τουλάχιστον για την παρούσα φάση της εξέλιξης) όπως στη διάρκεια του 24ωρου έχουμε την εγρήγορση (16 περίπου ώρες) και τον ύπνο (8 ώρες). Η κατάσταση του ύπνου είναι εντελώς διαφορετική από την κατάσταση της εγρήγορσης. Δεν σας πιάνει όμως κανένας μεταφυσικός φόβος όταν πλησιάζει η ώρα για ύπνο. Ίσα-ίσα που είναι ευπρόσδεκτος ιδιαίτερα μετά από μια κουραστική μέρα. Στη μικρο-κλίμακα έχουμε λοιπόν το δίδυμο «Εγρήγορση-Ύπνος» και στη μακρο-κλίμακα έχουμε το δίδυμο «Ζωή-Θάνατος» και πάλι απ’την αρχή. Μέχρι τελικής πτώσεως. Μέχρι να γίνουμε ΕΝΑ με τον Θεό. Αυτό κι αν το φοβόμαστε…

Χαρείτε τη ζωή!

Εννοείται με τον δικό σας τρόπο.




Σουάμι Σεβαράτνα
Yogaspirit, Λαοδίκης 34, Τηλ.: 210 - 96 81 793

Πτυχές του Κάρμα Όχι Τόσο Γνωστές

Από τον Σουάμι Σεβαράτνα

Πριν μερικά χρόνια, η λέξη «Κάρμα» δεν υπήρχε στο λεξιλόγιο των Ελλήνων. Μόνο οι μυημένοι τη χρησιμοποιούσαν. Σήμερα την ακούς παντού, ακόμα κι από άτομα που δεν έχουν καμιά σχέση με τη Γιόγκα. Αναρωτιέμαι αν γνωρίζουν τι σημαίνει αυτή η λέξη. Εκτιμώ ότι έχουν μια αρκετά θολή εικόνα. Κι εγώ τι είμαι εδώ βρε παιδιά; 

Πάμε λοιπόν. Η λέξη «Κάρμα» αναφέρεται στο Νόμο της Αιτίας και του Αποτελέσματος. Σύμφωνα με αυτόν το Νόμο ό,τι σας συμβαίνει είναι απο-τέλεσμα κάποιας αιτίας. Μερικές φορές η αιτία είναι φανερή, όπως όταν σκοντάφτεις επειδή δεν πρόσεξες ότι το πεζοδρόμιο είχε μια προεξοχή, άλλες φορές όμως η αιτία είναι  κρυμμένη, όπως όταν βρίσκεις το πρωί που ξυπνάς το αυτοκίνητό σου με σπασμένο φανάρι. Το ποιος το έσπασε δεν έχει τόση σημασία, αν και συνήθως εκεί θα πάει όλο το ψάξιμο. Να βρούμε τον ένοχο. Χωρίς να υποψιαστούμε ότι ο αληθινός δράστης είμαστε εμείς. Εδώ πολλοί κουνάνε μαντήλι, μη θέλοντας να ακούσουν άλλα τέτοια παλαβά.

Είναι σχεδόν μαγική εικόνα για τον μέσο επιφανειακό και υλιστή άνθρωπο. Ακούγεται ως η υπέρτατη αρλούμπα. Άκου «εγώ φταίω», που ο γείτονας μου έσπασε το φανάρι… Για σένα που δεν είσαι υλιστής, να ποια είναι μια καλή αρχή για να βρεις (αν βρεις) άκρη: Προσπάθησε να απαντήσεις στο εύλογο ερώτημα «Γιατί να μου συμβεί εμένα αυτό;» Δεν είναι καθόλου εύκολο, ακόμα και για έναν εξπέρ στα θέματα αυτά.

Η απάντηση είναι κρυμμένη, αλλά πού; Απάντηση: στο παρελθόν, το πρόσφατο ή το μακρυνό, ίσως στα βάθη του χρόνου, σε κάποια προηγούμενη ζωή σου. Δεν είναι εύκολο να βρείς άκρη, ειδικά αν είσαι τύπος που έχει την τάση να έχει πάντα δίκηο. Χρειάζεται αμείλικτη ειλικρίνεια που έχει να κάνει με το να παραδέχεσαι τα λάθη σου. Τί, δεν ξέρεις ότι ζούμε πολλές ζωές;

Εδώ είναι ανάγκη να πω ότι ο Νόμος του Κάρμα οδηγεί με απλή συλλογιστική στο πολύ σημαντικό συμπέρασμα ότι ζούμε πολλές ζωές, ή διατυπωμένο αλλιώς, έχουμε πολλές ενσαρκώσεις. Η μια ενσάρκωση οδηγεί στην άλλη με μια θαυμαστή νομοτέλεια που σε αφήνει έκθαμβο όταν την ανακαλύπτεις για πρώτη φορά. Και τι είναι αυτό που ενσαρκώνεται; Μα φυσικά εσείς! Δηλαδή η ψυχή σας, που είναι αυτό που πραγματικά είστε. Το σώμα είναι το όχημα. Ιερός ναός της ψυχής, δε λέω, αλλά όχημα. Σαν όχημα υπόκειται σε φθορές. Έχει αρχή και τέλος. Η ψυχή δεν έχει αρχή, άρα ούτε και τέλος.


Στην ερώτηση γιατί η αθάνατη ψυχή κάνει αυτό το ταξίδι, η μόνη απάντηση που μου κάνει είναι «για να συλλέξει εμπειρίες» που θα την οδηγήσουν τελικά στο να ανακαλύψει την αληθινή ουσία της. Βαρύ και δύσπεπτο υλικό για τον σύγχρονο Έλληνα που προτιμάει τα εύπεπτα. Ναι, έχω μια βαθειά πικρία γι αυτόν τον λαό, που κατοικεί σε μια γη στην οποία άνθισε πριν δυόμιση χιλιετηρίδες με εκπληκτικό τρόπο μια φιλοσοφία ανώτατης ποιότητας, και ο οποίος λαός νιώθει μια απίστευτη αποστροφή σε ο,τιδήποτε φιλοσοφικό. Δώστου χαβαλέ, καλαμπούρι, νταβαντούρι, χαζογλέντια, μπλα-μπλα στα τηλεοπτικά παράθυρα και πάρτου την ψυχή…

Υπάρχουν φιλοσοφίες πολλών ειδών. Προσωπικά αποστρέφομαι την ακαδημαική δυσνόητη φιλοσοφία που ουσιαστικά δεν σου προσφέρει τίποτα. Υπάρχει όμως και μια άλλη πραγματικά μεγαλειώδης, που εστιάζει στο πρακτικό όφελος που θα έχεις αν καταλάβεις κάποια πράγματα που σε αφορούν άμεσα. Σε αυτή την πρακτική φιλοσοφία εντάσσονται όλα όσα έχω να πω για το Κάρμα.

Από πού προκύπτει ότι έχουμε πολλές ενσαρκώσεις;

Ας υποθέσουμε ότι κάποιος διαπράττει ένα έγκλημα (σημειωτέον ότι έγκλημα δεν είναι μόνο ο φόνος) και δεν γίνεται αντιληπτός από κανέναν. Έτσι, δεν διώκεται από την Δικαιοσύνη (την ανθρώπινη). Περνάνε τα χρόνια, το γεγονός έχει σχεδόν ξεχαστεί από όλους και κάποια στιγμή ο άνθρωπος που διέπραξε το έγκλημα πεθαίνει. Ποιά θα είναι η τύχη αυτής της ψυχής; Μήπως θα σαπίσει σε μια αιώνια κόλαση (για να βάλει μυαλό);

Αν δεν πιστεύετε στο Θεό δεν πειράζει, άλλωστε έτσι όπως σας σέρβιραν την ιδέα του Θεού ως Κριτή ή Τιμωρού, καλά κάνετε και δεν πιστεύετε σ’αυτόν. Δεν κάνετε καλά όμως που δεν αντικαταθιστάτε αυτή την λανθασμένη εικόνα με κάτι δικής σας έμπευσης και κατασκευής. Φτιάξτε έναν Θεό δικών σας προδια-γραφών. Αυτό έκανα κι εγώ. Μη σας καίγεται καρφί που η εκκλησία θα σκάσει από το κακό της μπροστά σ’ένα τέτοιο γεγονός.

Για μένα ο Θεός δεν είναι Κριτής, έτσι δεν χρειάζεται να τον φοβάμαι (εξ ου και ο όρος «θεο-φοβούμενος»). Ο Θεός σε αγαπάει περισσότερο από όσο φαντάζεσαι. Περισσότερο από όσο αγαπάς εσύ τον εαυτό σου. Εδώ σημειώστε ότι οι περισσότεροι άνθρωποι μισούν τον εαυτό τους ή εν πάσει περιπτώσει έχουν κακή σχέση μαζί του. Γι αυτό κι όλα τους πάνε στραβά.

Ο Θεός έχει κάποιες καθοριστικές ιδιότητες που είναι αδιαπραγμάτευτες. Έχουμε και λέμε: Ο Θεός είναι Αγάπη, Σοφία, Δύναμη, Δικαιοσύνη. Κάθε προσθήκη σ’αυτή τη λίστα είναι δεκτή. Εμένα μου φτάνουν αυτές οι 4 ιδιότητες για να βγάλω άκρη με τα λεγόμενα αναπάντητα ερωτήματα, όπως π.χ. «Τι φταίω εγώ που κάποιος μου έσπασε το φανάρι του αυτοκινήτου ενώ κοιμόμουν;» ή «Τί φταίει αυτό το παιδί που γεννήθηκε ανάπηρο;»

Να σας το πω; Ή μήπως να σας το αφήσω σαν άσκηση για το σπίτι; Να βρείτε και κάτι μόνοι σας. Μην τα περιμένετε όλα μασημένα κι έτοιμα. Ε, λοιπόν, θα σας το αφήσω για το σπίτι. Θα σας δώσω όμως την πυξίδα για να μην παιδευτείτε και πολύ και μου κουραστείτε. Να τι εννοώ: Ο Θεός, ως δημιουργός σας, θέλει για σας το καλύτερο, το οποίο δεν είναι απαραίτητα αυτό που εσείς θεωρείτε καλύτερο. Καλύτερο είναι αυτό που σας εξελίσσει, που σας κάνει καλύτερο άνθρωπο. Καθοριστικό ρόλο εδώ παίζουν οι ιδιότητες Αγάπη και Δικαιοσύνη. Η Αγάπη του Θεού είναι πολύ διαφορετική από εκείνη των ανθρώπων. Η ανθρώπινη αγάπη έχει πολύ εγώ μέσα στη σύνθεσή της. Περιλαμβάνει όλα τα γλυκά και αρεστά, όλα αυτά που χαϊδεύουν τ’αυτιά. Αν μεγαλώσετε ένα παιδί μόνο με γλύκες και κάνοντάς του όλα τα χατίρια, ξέρετε πολύ καλά ότι έτσι το καταστρέφετε. Βέβαια, επίσης το καταστρέφετε αν το ξυλοφορτώνετε από το πρωί ως το βράδυ.

Που μας οδηγούν όλα αυτά;

(-συνέχεια προσεχώς)




Σουάμι Σεβαράτνα
Yogaspirit, Λαοδίκης 34, Τηλ.: 210 - 96 81 793